พ่อ: ตอนบ่ายพวกเราไปที่สวนสาธารณะดีหรือไม่ ?
ลูก: ดีครับ พวกเราอยากไปครับ
แม่: รีบหน่อย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็ว
ลูก: ครับ พวกเราเร็ว ๆ เข้า
พ่อ: พวกเธอจะไปสวนสาธารณะแห่งไหน ?
ลูก: ขอให้พวกเราไปแห่งที่มีสระน้ำน่ะครับ
แม่: ตกลง ที่นั่นเป็นสวนสาธารณะที่ดีมากแห่งหนึง แต่ต้องระวังอย่าตกลงไปน่ะ
ลูก: พวกเราไปซื้ออาหารเที่ยงที่ตรงตรงนั่นหรือไม่
แม่: ไม่ล่ะ ! วันนี้พวกเราจะเอาอาหารไปปิคนิค
ลูก: พวกเราจะเล่นชีงช้า
แม่: ที่นั่นมีชีงช้ามากมาย ยังมีกระดานกระโดก
ลูก: ที่นั่นมีกระดานลื่นไหมครับ ?
พ่อ: มี, มีกระดานลื่นด้วย
แม่: พวกเราถึงแล้ว พวกเธอเด็ก ๆ ไปเล่นได้
ลูก: พวกท่านล่ะครับ
พ่อ: พ่อจะไปพักผ่อนที่ใต้ต้นไม้
แม่: แม่จะดูพวกเธอเล่นชีงช้า อย่าแกว่งสูงเกินไปน่ะลูก
ลูก: ครับ ! คุณแม่
แม่: พวกเราจะทานอาหารเที่ยงเวลาบ่ยโมง
ลูก: ขณะนี้เวลากี่โมงแล้วครับ
แม่: เที่ยงครื่งแล้ว
พ่อ: ตอนนี้จะทานอาหารเที่ยงแล้วหรือยัง
ลูก: ยังครับ พวกเราอยากเล่นครับ
พ่อ: แต่อย่าทานอาหารเที่ยงสายเกินไปน่ะ
ลูก: ดีครับ พวกเราอยากไปครับ
แม่: รีบหน่อย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็ว
ลูก: ครับ พวกเราเร็ว ๆ เข้า
พ่อ: พวกเธอจะไปสวนสาธารณะแห่งไหน ?
ลูก: ขอให้พวกเราไปแห่งที่มีสระน้ำน่ะครับ
แม่: ตกลง ที่นั่นเป็นสวนสาธารณะที่ดีมากแห่งหนึง แต่ต้องระวังอย่าตกลงไปน่ะ
ลูก: พวกเราไปซื้ออาหารเที่ยงที่ตรงตรงนั่นหรือไม่
แม่: ไม่ล่ะ ! วันนี้พวกเราจะเอาอาหารไปปิคนิค
ลูก: พวกเราจะเล่นชีงช้า
แม่: ที่นั่นมีชีงช้ามากมาย ยังมีกระดานกระโดก
ลูก: ที่นั่นมีกระดานลื่นไหมครับ ?
พ่อ: มี, มีกระดานลื่นด้วย
แม่: พวกเราถึงแล้ว พวกเธอเด็ก ๆ ไปเล่นได้
ลูก: พวกท่านล่ะครับ
พ่อ: พ่อจะไปพักผ่อนที่ใต้ต้นไม้
แม่: แม่จะดูพวกเธอเล่นชีงช้า อย่าแกว่งสูงเกินไปน่ะลูก
ลูก: ครับ ! คุณแม่
แม่: พวกเราจะทานอาหารเที่ยงเวลาบ่ยโมง
ลูก: ขณะนี้เวลากี่โมงแล้วครับ
แม่: เที่ยงครื่งแล้ว
พ่อ: ตอนนี้จะทานอาหารเที่ยงแล้วหรือยัง
ลูก: ยังครับ พวกเราอยากเล่นครับ
พ่อ: แต่อย่าทานอาหารเที่ยงสายเกินไปน่ะ
